Με καθολική ψηφοφορία η εκλογή οργάνων - Θεσμοθετείται το άσυλο
"Η πρώτη έκθεση που παραλάβαμε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στις 28 Ιανουαρίου, δηλαδή μία ημέρα μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης προέβλεπε, ταμιακό έλλειμμα 552 εκατομμυρίων ευρώ στις 24 Φεβρουαρίου. Από τα τέλη του Φεβρουαρίου δηλαδή έπειτα από πέντε έτη 'επιτυχούς', όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, μνημονιακής πολιτικής, το ελληνικό κράτος δεν ήταν σε θέση να πληρώσει κανονικά τους μισθούς".
Με αυτά τα λόγια ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης αποκάλυπτε, μιλώντας στην "Αυγή" στις 26 Απριλίου, την απελπιστική κατάσταση στην οποία παρέλαβε την οικονομία η νέα κυβέρνηση.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση απέφυγε με πολλή προσπάθεια το ναρκοθετημένο έδαφος και τον πολιτικό εγκλωβισμό που προετοίμασαν οι μνημονιακές δυνάμεις, εγχώριες και διεθνείς.
Το πρόβλημα χρηματοπιστωτικής ασφυξίας δεν το προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα.
Το κληρονόμησε από την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία από κοινού με τους δανειστές φρόντισαν να δημιουργήσουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο.
Η κυβέρνηση έκανε τους πρώτους τέσσερις μήνες σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές μένοντας πιστή στη λαϊκή εντολή για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης εντός Ευρωζώνης.
Ταυτόχρονα, και χωρίς να ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης, ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της χώρας στο εξωτερικό και το εσωτερικό.
Κατέβαλε δηλαδή τις δόσεις για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους και πλήρωσε μισθούς και συντάξεις.
Η νέα κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές έκανε από την πλευρά της λογικές μετατοπίσεις για να βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο πλαίσιο της λαϊκής εντολής και του κοινού ευρωπαϊκού πεδίου.
Ομως οι δανειστές επενέρχονται διαρκώς στις μνημονιακές υποχρεώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, τις οποίες απέρριψε ο ελληνικός λαός.
Στο έδαφος των μνημονιακών πολιτικών είναι σαφές ότι δεν μπορεί να βρεθεί έντιμος συμβιβασμός.
Ούτε είναι δυνατόν να βρεθεί συμβιβαστική λύση χωρίς να αντιμετωπιστεί το μείζον ζήτημα απομείωσης του χρέους, που κρατά τη χώρα όμηρο.
Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι μία και ενιαία συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματικά ανάγκη η ελληνική οικονομία, στον αντίποδα της μνημονιακής πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, με ταυτόχρονη ρύθμιση του χρέους.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται αλλαγή σελίδας με απόρριψη της πολιτικής της σκληρής λιτότητας, που πλήγωσε και πληγώνει βαθιά τη χώρα μας.
Χρειάζονται λύσεις στο έδαφος της δημοκρατίας, με σεβασμό στην εκφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει άλλη "εσωτερική υποτίμηση", ήδη έχει ματώσει πολύ εξαιτίας της.
Αν οι δανειστές δεν μετακινηθούν από τις μνημονιακές αξιώσεις τους, η Ευρώπη θα δοκιμαστεί όχι μόνον οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά.
Οι μνημονιακές δυνάμεις, εγχώριες και ξένες, ας μην τρέφουν αυταπάτες. ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση θα πάρουν συλλογικά και ενωμένοι τις κρίσιμες αποφάσεις τούτη την ιστορική στιγμή.
Και αυτές οι ιστορικές αποφάσεις θα έχουν την έγκριση του ελληνικού λαού.
Στα χέρια της πανεπιστημιακής
κοινότητας περνά το πανεπιστήμιο, σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο του
υπουργείου Παιδείας που τίθεται σε διαβούλευση τις επόμενες ημέρες και
φέρνει στο φως της επικαιρότητας η "Αυγή". Με τις ρυθμίσεις καταργούνται
τα Συμβούλια Ιδρυμάτων που δεν έδιναν λόγο σε κανέναν και οι
αρμοδιότητές τους διαχέονται στη Σύγκλητο, το Πρυτανικό Συμβούλιο, τον
πρύτανη και τους αντιπρυτάνεις. Στη λειτουργία των συλλογικών οργάνων
συμμετέχουν όλοι οι παράγοντες της ακαδημαϊκής κοινότητας και η εκλογή
των προσώπων και των οργάνων γίνεται με καθολική μυστική ψηφοφορία.
Δικαίωμα ψήφου έχουν και οι φοιτητές με άμεση ψηφοφορία και όχι δι'
αντιπροσώπων, ενώ η βαρύτητα της ψήφου τους συναρτάται με τη συμμετοχή.
Η θητεία των πρυτάνεων είναι τετραετής. Τα εκλεκτορικά σώματα για την
κρίση των μελών ΔΕΠ είναι διευρυμένα και η διαδικασία αξιολόγησης ανοιχτή και
όχι κλειστή, όπως σήμερα.
Αποκαθίσταται η λειτουργία του Τμήματος ώς βασικής ακαδημαϊκής μονάδας και θεσμοθετείται το άσυλο για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Οι φοιτητές δεν διαγράφονται μετά την προσαύξηση των ετών σπουδών κατά δύο, αλλά δεν δικαιούνται παροχές σίτισης, στέγασης και μειωμένου εισιτηρίου.
Αυξημένες και αντιγραφειοκρατικές είναι οι αρμοδιότητες της Συγκλήτου στη διαχείριση των οικονομικών.
όχι κλειστή, όπως σήμερα.
Αποκαθίσταται η λειτουργία του Τμήματος ώς βασικής ακαδημαϊκής μονάδας και θεσμοθετείται το άσυλο για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Οι φοιτητές δεν διαγράφονται μετά την προσαύξηση των ετών σπουδών κατά δύο, αλλά δεν δικαιούνται παροχές σίτισης, στέγασης και μειωμένου εισιτηρίου.
Αυξημένες και αντιγραφειοκρατικές είναι οι αρμοδιότητες της Συγκλήτου στη διαχείριση των οικονομικών.
Ενιαία συμφωνία για χρέος και μεταρρυθμίσεις
"Η πρώτη έκθεση που παραλάβαμε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στις 28 Ιανουαρίου, δηλαδή μία ημέρα μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης προέβλεπε, ταμιακό έλλειμμα 552 εκατομμυρίων ευρώ στις 24 Φεβρουαρίου. Από τα τέλη του Φεβρουαρίου δηλαδή έπειτα από πέντε έτη 'επιτυχούς', όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, μνημονιακής πολιτικής, το ελληνικό κράτος δεν ήταν σε θέση να πληρώσει κανονικά τους μισθούς".
Με αυτά τα λόγια ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης αποκάλυπτε, μιλώντας στην "Αυγή" στις 26 Απριλίου, την απελπιστική κατάσταση στην οποία παρέλαβε την οικονομία η νέα κυβέρνηση.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση απέφυγε με πολλή προσπάθεια το ναρκοθετημένο έδαφος και τον πολιτικό εγκλωβισμό που προετοίμασαν οι μνημονιακές δυνάμεις, εγχώριες και διεθνείς.
Το πρόβλημα χρηματοπιστωτικής ασφυξίας δεν το προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα.
Το κληρονόμησε από την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία από κοινού με τους δανειστές φρόντισαν να δημιουργήσουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο.
Η κυβέρνηση έκανε τους πρώτους τέσσερις μήνες σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές μένοντας πιστή στη λαϊκή εντολή για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης εντός Ευρωζώνης.
Ταυτόχρονα, και χωρίς να ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης, ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της χώρας στο εξωτερικό και το εσωτερικό.
Κατέβαλε δηλαδή τις δόσεις για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους και πλήρωσε μισθούς και συντάξεις.
Η νέα κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές έκανε από την πλευρά της λογικές μετατοπίσεις για να βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο πλαίσιο της λαϊκής εντολής και του κοινού ευρωπαϊκού πεδίου.
Ομως οι δανειστές επενέρχονται διαρκώς στις μνημονιακές υποχρεώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, τις οποίες απέρριψε ο ελληνικός λαός.
Στο έδαφος των μνημονιακών πολιτικών είναι σαφές ότι δεν μπορεί να βρεθεί έντιμος συμβιβασμός.
Ούτε είναι δυνατόν να βρεθεί συμβιβαστική λύση χωρίς να αντιμετωπιστεί το μείζον ζήτημα απομείωσης του χρέους, που κρατά τη χώρα όμηρο.
Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι μία και ενιαία συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματικά ανάγκη η ελληνική οικονομία, στον αντίποδα της μνημονιακής πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, με ταυτόχρονη ρύθμιση του χρέους.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται αλλαγή σελίδας με απόρριψη της πολιτικής της σκληρής λιτότητας, που πλήγωσε και πληγώνει βαθιά τη χώρα μας.
Χρειάζονται λύσεις στο έδαφος της δημοκρατίας, με σεβασμό στην εκφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει άλλη "εσωτερική υποτίμηση", ήδη έχει ματώσει πολύ εξαιτίας της.
Αν οι δανειστές δεν μετακινηθούν από τις μνημονιακές αξιώσεις τους, η Ευρώπη θα δοκιμαστεί όχι μόνον οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά.
Οι μνημονιακές δυνάμεις, εγχώριες και ξένες, ας μην τρέφουν αυταπάτες. ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση θα πάρουν συλλογικά και ενωμένοι τις κρίσιμες αποφάσεις τούτη την ιστορική στιγμή.
Και αυτές οι ιστορικές αποφάσεις θα έχουν την έγκριση του ελληνικού λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου