Κρίνει προφανώς ότι η παράταση της προεκλογικής περιόδου κατά μία εβδομάδα διευκολύνει τον ίδιον και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης και δυσχεραίνει τον Αλ. Τσίπρα, εκτίμηση που κάνουν και οι αρχηγοί της Ν.Δ. και της νεοσύστατης Λαϊκής Ενότητας.

Η πρόεδρος της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου, αγνοώντας όλες τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνται στη Βουλή με την ψήφο των πολιτών και με τη σύμφωνη γνώμη μόνο της ΛΑΕ, που προέκυψε ως διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, σκηνοθετεί εικονικές παραστάσεις του συνόλου του σώματος.
Δεν γνωρίζουμε αν η πολιτική "κολοκυθιά" των τελευταίων ημερών εξυπηρετεί κάτι περισσότερο από το προφανές: να κερδηθεί χρόνος, ώστε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να προετοιμαστούν καλύτερα για τις εκλογές. 
Αν, όμως, είναι μόνο αυτό, οι μετέχοντες στο παιχνίδι θα μπορούσαν να σκεφθούν ότι χρόνο προετοιμασίας κερδίζει και ο μοναδικός τους, απ' ό,τι φαίνεται, αντίπαλος, ο Αλ. Τσίπρας. 
Εμείς, δε, δεν χρειάζεται να παίρνουμε και κάθε κουβέντα των ημερών τοις μετρητοίς.

Ο Ευ. Μεϊμαράκης κράτησε επί τριήμερο τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, γνωρίζοντας ότι πολιτικά και αριθμητικά τέτοια δυνατότητα δεν υπήρχε, συνομιλώντας με τη Ζ. Κωνσταντοπούλου και τον Π. Λαφαζάνη, που έχουν κατηγορήσει τον ίδιο και τη Ν.Δ. ως μνημονιακή δύναμη, καθώς επίσης με στελέχη του κόμματός του, όπως οι κ. Σαμαράς και Καραμανλής. 
Ο χρόνος να τρέχει.

Ο Π. Λαφαζάνης, που καταψήφισε τις επιλογές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλοντάς τις ως μνημονιακές και διακήρυξε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα συνεργαστεί με μνημονιακές δυνάμεις, ζήτησε να συναντηθεί με τον Αλ. Τσίπρα όχι για να εξετάσουν τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά για να εξετάσουν διάφορες ιδέες, όπως η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στον εκλογικό νόμο, κάτι που στην πραγματικότητα έχει δύο προϋποθέσεις: τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού και τη συνεργασία όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τις άλλες "μνημονιακές δυνάμεις", ώστε η ρύθμιση να ψηφιστεί από 180 βουλευτές και να εφαρμοστεί από τις προσεχείς εκλογές.
Δεν βαριέσαι, η ώρα να περνάει.